कोरिअन वेव्ह

कोरिअन वेव्ह विषयी नुसतेच ऐकुन होतो. पाश्चिमात्य देश, चीन, जपान आणि इतर बऱ्यापैकी प्रगत आशियाई देशांमधे आधीच कोरियन वेव्ह धडकली आहे. वेव्ह धडकणे म्हणजे तिथली जनता बऱ्यापैकी कोरिअन संस्कृतीमधे रस दाखवत आहे, कोरिअन उत्पादने, कोरिअन सिरियल्सने लोक प्रभावित होत आहेत etc etc.
असो. जास्त विश्लेषण करण्यात काही अर्थ नाही, माझी बौध्दिक दिवाळखोरी जगजाहीर होइल. तर आता माझ्यापर्यंत ही कोरिअन वेव्ह धडकली आहे आणि मी आनंदाने तिचे स्वागत करत आहे.
टाळ्या, शिट्ट्या, फेटे, झांजा, ढोल, ताशे.

गेले २-३ आठवडे मी नुसता भारावून गेलो आहे कोरिअन सिनेमे बघुन. ‘My sassy girl’, ‘My little bride’, ‘Classic’, ‘Too beautiful to lie’, ‘Welcome to Dongmakgol’...अनेक. खूप मोठी यादी आहे .

‘My sassy girl’ची तर पारायणे सुरु केली आहेत मी. ह्या सिनेमावर माझी परीक्षा घ्या हो, कुठलाही प्रश्न विचारा - एका वाक्यात उत्तरे, सविस्तर उत्तरे, जोड्या लावा, संदर्भासहित स्पष्टीकरण, काहीही विचारा, ८० टक्क्यांच्यावर मार्क नाही मिळाले ना तर गाड्यांच्या मागे भूंकत धावणे बंद करीन.
एकतर ए टू झी(झेड वगैरे ते भारतात राहणारे लोक म्हणतात, आम्ही झी म्हणतो) सगळ्या कोरिअन पोरी निरागस वाटतात आणि सगळे हिरो एकदम सज्जन दिसतात. सॅसी गर्ल मधे तर पोरगी दारु पिउन ओकते तरी निरागस वाटते - साधरण १०-११ सिनेमे पाहिले आत्तपर्यंत पण मनात क्षणभरसुध्दा वैषयिक विचार आले नाहीत, देवाशप्पथ.
आत्ता मोजुन १७ सिनेमे डाउनलोडला लावले आहेत.

जब तक सूरज चांद रहेगा, कोरिअन सिनेमाका नाम रहेगा .
एक दोन तीन चार, कोरिअन सिनेमाचा जयजकार.
तानी नानी नानी, इय्या इय्या, कोरिअन सिनेमा इय्या इय्या.
अर्रे आवाज कुणाचा....बास आता.

***