केऑस

छिद्रान्वेषी वृत्तीने, प्रत्येक चांगल्या सॉफ्टवेअरमधे काहीतरी छोटीशी चूक दाखवून तिचे भांडवल करणे आणि आख्खे सॉफ्टवेअर कसे मंद आहे हे लोकांना सांगणे हा माझा आवडता टाईमपास आहे.
आज दुपारच्या डाराडूरप्रहरी एका मीटिंगसाठी गेलो तेव्हा रुममधे आधी बसलेल्या लोकांनी फळ्यावर एक सुबक आणि गुंतागुंतीची एक मोठी आर्किटेक्चर डायग्रॅम काढली होती. एकापण रंगाचा मार्कर सोडला नव्हता, लाल, हिरवे, निळे झाडून सगळ्या रंगाच्या रेषा काढल्या होत्या एकडून तिकडे.

एवढे मन लावून कुणी आकृती काढावी अन्‌ आम्ही लोकांनी तिचे विश्लेषण न करता स्वार्थीपणाने डायरेक्ट स्वत:ची मीटिंग सुरु करावी म्हणजे त्या फळ्यावरच्या सोल्यूशनचाच केवढा मोठ्ठाआआ अपमान आहे.

हे म्हणजे कौरवांनी दूरूनच मयसभा बघुन असे म्हणण्यासारखे आहे -
"वा, वा, छान बर कां युधिष्ठिरा, चांगलीच बांधली आहे खोली आपल्या मयाने - पण आत काही येत नाही आता, दिवसाउजेडी हस्तिनापूरी पोचलेले बरे"
"हो ना रात्रीचे हे नवं घोडं जरा बिचकतंय"
"राहिलो असतो रे, पण संध्याकाळी परतायचे म्हणून दुधाचे भांडे बाहेर ठेवले आहे, गवळी दूध घालून जायचा आणि उगाच वाया जायचे शेरभर दूध"
आयला हे असले संवाद संपायचे नाहीत.

तर मुद्दा असा की, आम्ही सर्वांनी आपल्या मीटिंगच्या आधी त्या रंगीबेरंगी आकृतीचे विश्लेषण करायचे ठरविले. बहुसंख्य लोकांनी एकूण सोल्युशनची प्रचंड प्रशंसा केली. पण ज्या मीटिंगमधे मला बोलवत नाहीत त्यात काही दर्जेदार काम होत नाही असा माझा ठाम विश्वास असल्याने मी त्यातल्या छोट्या छोट्या चुका निर्भयपणे जगजाहीर केल्या - प्रवाहाविरुध्द वगैरे जावून.
लोक मला आता जाम पकले असावेत, एक जण म्हणाला "असं कर मग, हे सगळे फळ्यावरचे पूस आणि तुला हवेत ते बदल करुन नवीन आकृती काढ".
This was total आणि 100% breach of निंदानालस्ती act. आमच्या साहेबांना हे पक्केच माहित आहे आणि माझी अपेक्षा होती की त्यांनी झाला तो फालतूपणा पुरे, आपल्या कामाला लागू असे म्हणावे. पण नाय, त्यांच्या डोळ्यात एक वेगळीच चमक होती. त्यांनी सांगितल्यावर करावेच लागले.

एकुण नवीन चित्रपण रंगीबेरंगी आणि चांगले गुंतागुंतीचे होते, पण पब्लिकने माझेच काही मुद्दे सोयिस्कररीत्या वापरले आणि माझे हसे केले. मग आमच्या साहेबांनी "हे प्रभो ह्याला क्षमा कर..." च्या नजरेने माझ्याकडे पाहिले आणि डायलॉग मारला -
"Any big system is a chaos, one way or other way"

ते चित्र, लोकांचे माझ्याकडे बघुन हसणे आणि सायबांचा डायलॉग, पिक्चरमधे दाखवतात तसे हे सर्व माझ्या मनात घुमत,आदळत राहिले, chaos...chaos...chaos

आताशा मी स्वत:ला लय भारी कवी समजायला लागलो आहे त्यामुळे

Black, Green, blue, red
I can see, each feasible shade
And there're many more
zealously cutting each other

That board used to be white
before they held that brutal fight
Yes, there still are some white blocks
just to tell, this is a fresh chaos
*

च्यायला काय भंकसगिरी आहे, कसली पोस्टस आहेत ह्या ब्लॉगमधे, मी असे केले, मला असे वाटते, मी यांव आहे, माझे चित्र बघा...किती ते स्वत:चेच कौतुक आणि आत्मकेंद्रीत वृत्ती...शाहरुख परवडला हो.
***