जिवाला घोर

माझा रूममेट अल्टिमेट घोरतो...परवा रात्री १२।३० च्या सुमारास तो नेहमीप्रमाणे एका लयीत घोरत होता आणी मी नेहमीप्रमाणे निरुद्देश नेट सर्फ़ींग करत जागा होतो। पुढे काय घडले ते जाम थरारक आहे - अचानक त्याच्य घोरण्याच्या आवाजाची फ़्रीक्वेन्सी बदलली[बीट्ल्स गात असताना एकदम मेटॅलीका सुरु व्हावे तसे] - ३०/४० सेकन्द असे टीपेला पोचलेले घोरणे अचानक थांबले, क्षणभरातच एकामागोमाग एक २ उचक्यांचा आवाज आला

अन मग भयाण शांतता - घोरणे नॉट कन्टिन्यूड !

मी जाम हादरलो, एका मिनीटात आयला, मायला, ॥ची जय, अशा सगळ्या सेमी शिव्या दिल्या मी...मला वाटले संपलाच हा - केवढा चांगला स्वयंपाक करायचा, असा विचारपण आला मनात। काही विचार बाजूला तर काही विचार लांबणीवर टाकून, मी तडकाफडकी गादीवरून धडपडत उठून त्याच्या खोलीत जायला निघालो - तेवढयात हळूच परत घोरण्याचा आवाज आला,

मोठा होत गेला...अहाहा...आयुष्यात पहिल्यांदा घोरणे ऐकून शांत झोप लागली.

न घोरताच जिवाला घोर लावला पोराने !