जय फ्लेक्स.

कुणालाही काहीही आवडू शकतं, लोकांना बेकायदेशीर गोष्टीपण आवडतात. मलाही कधीतरी काही बेकायदेशीर गोष्टी पटतात. काही गोष्टींबाबत विरुद्ध विचारसरणीच्या लोकांचे एकमत होते आणि मी फारच यडा ठरतो.
असं झालं की ब्लॉग हा एकच पर्याय आहे.

मला कायदेशीर-बेकायदेशीररीत्या लावलेले फ्लेक्सबोर्ड आवडतात. आणि त्यामुळे झालेलं शहराचं विद्रुपीकरण, सो कॉल्ड विद्रुपीकरण भयंकर आवडत. (मला सो कॉल्ड शब्दरचना वापरण अज्जिब्बात आवडत नाही, पण मला फ्लेक्सबोर्डीय विद्रुपीकरण - हे विद्रुपीकरण नाहीये हे सांगण जास्त महत्वाचं वाटतं त्यामुळे, मनावर दगड ठेवून सो कॉल्ड शब्द वापरला. कळण्याएवढा मोठा झालो आहे तेव्हापासून आजतागायत मी सो कॉल्ड असे उच्चारले नाहीये. आज लिहीला, बहुधा पहिल्यांदाच.)

अपरिहार्य कारणांमुळे फ्लेक्सबोर्ड विषयातून मधेच छोटासा ब्रेक घ्यायला लागतोय.

कुणालाही काहीही आवडू शकतं व ते जमू शकतं पण ज्यांच्या आवडीनिवडी बहुतमतीय असतात त्यांची चंगळ असते. उदाहरणार्थ गाणे येणारे. सगळे लोक जमले - स्नेही, नातेवाईक टाईप की, गाणं येणारे लोक, गाण्याकडे चर्चा वळवतात. वळवतात काय कधीकधी तर हॅंडब्रेक मारुन, अक्षरश: यू टर्न मारुन चर्चा गाण्यावर आणणार. काय अर्थ आहे का यार? आम्ही ऐकू ना रेडीओ, सीडी, फोनवर गाणी, आम्हाला हवी ती. एवढं रियाजबियाज, मेहनत करुन मग, ज्यांना म्युझिक कंपनीने सिलेक्ट केलयं त्यांची ऐकू ना. जेवायला बोलावलयं तर खायला द्या ना. मग लोकं म्हणणार - हां अरे, ते गा ना, ते तुला फार छान जमतं. मग हे गणू लोक - हो हो बरेच दिवस झाले आता, जमतयं का नाही वगैरे हंबल कमेंट करुन, स्वत:चीच कमेंट पूर्ण करायच्या आत ते गाणे सुरु करतात. अशी यांची n गाणी होतात. मग लांबड संपते.

आम्ही म्हणतो का, आम्हाला कोडींग फार छान जमतं. आम्हाला कुणी करतं का फर्माईशी - वा वा काय सुंदर कोड झाला हा...अरे तुला मल्टीथ्रेडींग छान येतं, एखादं काउंटडावून लॅच लिहून दाखव ना, नाहीतर नको - सायक्लिक बॅरिअर लिही. होतं का असं? आईच्ची कटकट.

जर कुणाला वाटत असेल की लोकांचे कौतुक केले तर याच्या पोटात दुखते. ते तर आहेच हो. पण त्याहून जास्त त्रास म्हणजे, बोर किती होतं यार इतरांना, सगळे गाणेरडे लोकं पकडून करा ना मैफिल तुमची.  शिवाय आमच्या आवडीनिवडीचं काही आहे का नाही? आजच्या प्रोग्रेसिव्ह भाषेत, आमची कुणाला काही पडलीय का नाही? हा हा हा. कॉमेडीशोवाले असेच हसतात. स्वत:च.

ब्रेक संपला आहे.

मला आजतागायत फ्लेक्सबोर्ड याविषयी सिरीयसली चांगलं बोलणारं कुणी भेटलं नाहीये. उपहासाने वगैरे लोक छान बोलतात पण सगळ्या पार्टीचे, विचारसरणीचे लोक मिळून शिव्याच घालतात. 

खरेतर लोकांनी, किंवा नेत्यांनी विविध कार्यक्रमांनिमित्त फ्लेक्सबोर्ड लावले तर काय प्रॉब्लेम आहे? शहर विद्रुप होते म्हणे? जाता येता शंभर ठिकाणी, मधेच बच्चन, हृतिक, असंख्य नट्या, विशेषत: दागिन्यांच्या जाहिराती करणार्‍या नट्या यांचे भलेमोठे बॅनर बघताना नाही का वाटत की शहर विद्रुप होते याने? (वाटत असेल तर मग हे वेगळं पब्लिक आहे, त्यांच्याशी माझा वाद नाही. त्यांच्याशी वेगळी चर्चा करावी लागेल. ते एखाद्याला फाशी देवू नका कारण मूळात फाशीची शिक्षाच चुकिची आहे म्हणणारे असतात ना तसला वर्ग असेल हा). 

जनरल जनतेला असले मेकप केलेल्या सेलिब्रिटींचे फ्लेक्सबोर्ड चालतात. पण एखाद्या गल्लीत चार जणांच्या ग्रुपने गॉगल बिगल घालून टेचात फोटो काढून एखाद्याचे अभिष्टचिंतन करणारे बोर्ड लावले की मात्र विद्रुपीकरण? इनमिन १५ दिवस असतात ते बोर्ड, नंतर निघतात. शिवाय त्या बोर्डवरच्या एखाद्याच्या गळ्यात सोन्याचे दागिनेबिगिने असले की, अजून चेकाळतात लोक - काय तो अवतार केलाय, काय ते संपत्तीचे हिडीच प्रदर्शन वगैरे. मी एक टू-व्हिलीर-वालाली पाहिले आहेत - फातिमानगरच्या सिग्नलच्या अलिकडे असेच पोरांनी एका मित्राच्या वाढदिवसाबद्दल बॅनर लावले होते, त्यात सोने घालून उत्सवमूर्तीचा कुत्र्याबरोबर फोटो होता. टू-व्हिलीरवाली बाई म्हणाली - शी काय हे बॅनर लावलंय, काय ते वेड्यासारखं घातलं आहे आणि अंगात. पुढे सिग्नलला हीच ललना म्हणाली, जेनेलिया काय सुंदर मराठमोळी दिसते ना, त्या अष्टेकरांच्या जाहिरातीच्या बॅनरवर. ( बहुधा अष्टेकर असावेत, कोणीतरी होते सराफ - अशोक सोडून). असं कसंकाय राव? कमॉन.

आणि अशा छोट्यामोठ्या बॅनरवर यमक काय सुंदर असतात, त्याच्याबद्दल तर कोणीच कौतुक करत नाही. खाली खडबडीत रस्ता, पण चिटुकल्या बॅनरने यांचे शहर विद्रुप होते. 

हे सगळं सारकॅस्टीक नाहीये.

झालं माझ्या मनातलं सगळं बोलून. मळभ दूर झालय. धन्यवाद.